koud, kouder, KOUDST
30 november 2009 - Bariloche, Argentinië
Na het warme deel van Patagonie ben ik de kou ingedoken door naar het zuidelijkste puntje van Argentinië te gaan. De besneeuwde bergtoppen van Ushuaia was de busrit van 32 uur meer dan waard. In Ushuaia is genoeg te doen voor actievelingen. Voor mij hield dat wandelen in. De gletsjer lag vol met sneeuw en was daardoor goed te beklimmen. Het voordeel van steil onhoog klauteren over sneeuw is het moment dat je naar beneden mag. Glijdend! Het nadeel was dat mijn gympen doorweekt waren, net als mijn broek en truien. Het koudst waren mijn bevroren vingers. Ze stonden in een bepaalde positie en waren niet van plan om in beweging te komen. Ik heb nog nooit zulke koude vingers gehad.
Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat ik vele malen liever koude vingers heb dan een koud lijf. Dit heb ik ontdekt in Torre del Paine. Samen met een Duits talenwonder en een laid-back Australiër heb ik een 3-daagse wandeltocht gemaakt. Ik had alle warme kleding aan die ik in mijn rugzak had en was er van overtuigd dat dit alles mij wel warm zou houden. Niet dus.
Ik heb drie dagen lang koude tenen en kippenvel gehad. Het vervelendste waren de nachten. Ik kreeg het niet warm, zelfs niet met vier truien en vijf paar sokken aan. En de slaapzak zou je tot -15 graden warm moeten houden! Wie heeft dat bedacht? Zelfs de laatste dag toen het zonnetje heerlijk scheen en menig andere wandelaar in korte broek en t-shirt rondliep, ging bij mij alleen mijn regenjas uit. Brr!!
Gelukkig was het landschap adembenemend mooi en voelde het constant alsof je door een schilderij liep. Besneeuwde bergtoppen, blauwe meren en rode bloemen. Genoeg inspiratiemomenten voor de poëzieliefhebber.
Na dit korte bezoek aan Chili, wilde ik een bezoek brengen aan één van de grootste bewegende gletsjers ter wereld. Dit betekende de bus weer in en terug naar Argentinië. Het laatste stukje van mijn Argentiniëreis is in een hoog tempo gegaan. Na de gletsjer de bus weer in om richting het merengebied te gaan, Bariloche. De natuur is hier prachtig en je kan er heerlijk paardrijden. Ondanks dat blijft het te koud en vind ik het tijd om naar de zon te gaan.
Op naar BRAZILIË.
Wat een geluk dat je niet in de winter naar de zuidpunt bent gegaan. Nu was het tenminste hartje zomer, gni gni gni..... En niet alleen Brabantse nachten zijn lang, hé! Je verhaal deed me terugdenken aan de koude winternachten in een tentje tijdens militaire bivaks. Koude neus, koude voeten en een slapeloze nacht zonder einde.... Nou ja, je bent weer een ervaring rijker, toch?
Ik heb trouwens genoten van je foto's. Mooi van kleur en ze geven een goede indruk van het landschap.
Kun je in het barre zuiden nog vegetarisch eten of zit je nu noodgedwongen aan de noodles uit de lokale supermercado?
En ga je in Brazilië nog naar de watervallen van Iguaçu? Overdonderend mooi. Je kunt zelfs een korte helikoptervlucht maken over de watervallen vanaf een plek tegenover de ingang van het dierenpark.
Ik las afgelopen weekend in het AD, dat Uruguay ook een mooi land moet zijn, het heeft zijn ouderwetse sfeer behouden.
Nu mag je weer gaan puffen in Brazilië (Copa Cabana?). En je spullen goed in de gaten houden.
Enig idee waar je de kerstdagen gaat doorbrengen? En ga je na Brazilië nog naar het "echte" Zuid-Amerika (Bolivia,Peru) of met een veel te dure boot naar de Galapagos eilanden? Je wilde toch ook nog naar Venezuela?
Nou Martine, tot mails of blogs. Veel plezier!
Gert-Jan
Prachtige foto's van een geweldige reis!!!
Wat een ervaring.
We zijn benieuwd naar je volgende sprong!!
pap en mam
Hoorde dat je weer bericht gestuurd had Hele mooie foto,s er bij .wat zal jij genieten zeg.We wensen je verder een fijne reis toe. En hopen weer gauw van je te horen. liefs Joop enRiet.
Eindelijk heb ik ook je weblog ontdekt! Wat heb je al veel meegmaakt, gezien en gedaan, zeg! Wat een mooie foto's heb je, prachtig!
Als ik dat zo lees, zou ik ook meteen m'n biezen willen pakken en lekker weggaan. Je doet weer een schat aan ervaringen op, ze zullen je altijd bij blijven!
Ik zie uit naar je volgende verhaal. Wij hebben hier net kerstvakantie (maandag 21 december). Er is een dik pak sneeuw gevallen en de kinderen zijn heerlijk in de sneeuw aan het glijden en spelen. Waar breng jij de kerst door? Ik ben benieuwd!
Ik wens je nog veel reisplezier en kijk vol verwachting uit naar je volgende avontuur!
groetjes van Corine en ook van Rosanne (ze praat nog veel over je!)