Afscheid van Buenos Aires
5 november 2009 - Buenos Aires, Argentinië
Na bijna vier weken Spaanse les is mijn Spaans al aardig vooruitgegaan. Dat is natuurlijk niet zo heel verbazingwekkend als je bij nul begint. Spreken blijf ik lastig vinden, maar verstaan gaat duidelijk beter. Nu is dat ook een kwestie van lichaamstaal lezen en hopen dat ik het op de juiste manier interpreteer. Anders werkt vriendelijk lachen ook altijd.
Ook als ik niets zeg, straal ik uit dat ik toerist ben. Ik draag echt geen korte broek met hoge witte sokken en ook geen groot fototoestel om mijn nek. Toch is er al drie keer door een voorbijganger Hollanda geroepen en de eerste vraag die mijn buurman in de bus stelde was: toerista?
De bus ging overigens wel naar een bekend toeristendorpje: San Antonio de Areco. Het was heerlijk om even buiten de stad te zijn en frisse lucht in te ademen.
Op de Pampa´s bij de Gauchos moet je natuurlijk paard gaan rijden. Op een klein stevig paard sjokten we over de landwegen. Dankzij de honderden muggen heb ik buiten het genieten van het paardrijden ook nog eens mijn record aantal muggenbulten op een enkel verbroken.
Eenmaal terug op de estancia werden we verwelkomd met een vals gezongen volkslied en een traditionele dans met dronke gauchos. Tijd om weer terug naar de stad te gaan.
In Buenos Aires verblijf ik een gedeeld appartement. Met allemaal Nederlandse meiden is het niet echt bevorderlijk voor mijn Spaans, maar een eigen kamer is ideaal. Op de eerste twee weken na dan. Toen was de douche koud. IJskoud! En dat terwijl het buiten ook niet echt aangenaam was. Inmiddels is de douche gloeiend heet en de buitentemperatuur gestegen tot boven de 25 graden. Nu douche ik dus toch met koud water, maar dan uit vrije wil. De problemen van de reiziger :-)
Afgelopen weekend zijn we met school naar het kustplaatsje Miramar geweest. Na de hitte in de stad konden mijn rode hoofd en opgezwollen handen wel wat afkoeling gebruiken. En dat is gelukt, want de zee had een heerlijke Nederlandse temperatuur. Eigenlijk te koud om in te zwemmen, maar te warm om het niet te doen. Reden genoeg voor de Argentijnen om alleen pootje te baden.
Na een relaxed dagje was het zondag tijd voor actie. Dat werd uiteindelijk quats huren. Haren in de wind, zand in je ogen en scheuren over het strand, door de duinen en het bos. Althans, het voelde als scheuren, want de kilometerteller gaf niet meer dan 43 kolimeter per uur aan. Maar als de gids je dan ineens van een loodrechte zandheuvel afduwt, begint de adrealine wel te stromen. We konden maar niet duidelijk maken dat we het echt niet wilden, want hij bleef duwen. Dus...goed vasthouden en gaan!! Uiteindelijk bleek dat de quat zo langzaam ging dat ik nog harder naar beneden had kunnen kruipen. Tja, misschien is mijn Spaans toch nog niet optimaal.
Na 4 weken Buenos Aires neem ik zondag afscheid. Ik zal het hier best missen. In Buenos Aires is altijd iets te doen en je moet jezelf soms echt dwingen om te gaan slapen. Maar het is tijd voor iets nieuws. Ik pak mijn rugzak weer in, neem afscheid en neem de bus richting het zuiden. Patagonië!
hoe kun je nu vebaasd zijn dat je zo overduidelijk toerist bent??!!! Je bent een vrouw van bijna 1 meter 80 (ws 3x zo lang als de gemiddelde vrouw daar :)) en zeer waarschijnlijk is je haar inmiddels ook hoog blond!! Duidelijker kan volgens mij niet?!!Een fototoestel om je nek en witte sokken heb jij helemaal niet nodig!!
Denk dat je nooit 'incognito' over de wereld kan!!
xx
Heerlijk om te lezen dat je zo'n tourist bent, dat ben je toch. Alles verder naar wens denk ik zo als ik je verhaaltje lees. En bedankt voor het nieuwe bericht. Het waren vast 4 heerlijke weken in BA, althans dat kan ik wel opmaken uit je verhalen en de foto's. En nu naar het zuiden dan, een lange reis naar Patagonie of valt dat mee. Is de foto met de andere dames genomen op het strand wat je schrijft, leuk. Zijn dat ook reisgenoten die je bent tegen gekomen en gaan ze met je mee naar het zuiden. In ieder geval goed te lezen dat je het meer dan naar je zin hebt en lekker je eigen tempo en tijd kan bepalen.
Hier is het een drukte van belang, de nieuwe lokalen zijn vandaag (vrijdag 6 nov) klaar, dus opleveren vanmiddag. Volgende week gaan Gert-Jan en Frank over. Het ziet er erg mooi uit. We maken foto's en die zetten we weer op de nieuwe site http://debron.csgdewaard.nl mocht je tijd hebben en kunnen kijken doen want het is een leuke site geworden. Nog niet helemaal klaar maar dat komt nog wel in de loop van de tijd. Verder zijn/worden alle toiletten gerenoveerd ook een hele klus met veel overlast en rommel. Misschien zetten we daarvan ook nog wel wat foto's op de site.
Leuk om je mail gelezen te hebben, het allerbeste en hou je taai meid. De groeten van ons allemaal en we denken aan je.
Kees
Ben zo blij dat het goed met je gaat. Tja Die spaanse taal heb ik altijd zo'n onverstaanbaar gemompel gevonden. dus ik heb respect voor je want jij probeert het ook nog te leren.
Ik lees dat je echt toffe dingen doet. Heerlijk! Ben jaloers ha ha. Zeker als je weet dat wij arme sloebers, iedere dag vroeg op staan (in de regen), daarna naar ons werk fietsen (in de regen), daarna de hele dag binnen zitten met die kinderen (vanwege de regen), daarna weer naar huis fietsen (in het donker en de regen). En de dag daarna begint het hele feest weer op nieuw. (heb medelijden)
Gelukkig heb ik vrienden die me wakker houden met leuke nieuwtjes!!
Helemaal een goede reden voor jou, om te zorgen dat je zeker eind mei terug bent. Misschien nog eerder omdat het een once in your life-time opportunity is om Esther dik te zien.
ha ha .
Hier gaat dus alles lekker zn gangetje dat lees je wel, met de klas gaat het gelukkig nu wat beter, ze luisteren echt 100 keer beter dan aan het begin van het jaar, dus we gaan wat bereiken.
Nou meid, geniet ervan, we missen je natuurlijk heel erg. Zeker volgende week op het meidenfeestje van Esther!
tot je volgende BLOG, dikke knuffel en kusjes Joanne
Gisteren was het de Winterkostavond van Schuring en je moeder was een enthousiaste "barjuffrouw". Zo weet ik nu dat ik kan lezen hoe het je vergaat. Leuk.
Veel plezier verder en we bloggen!
Anita
Heb van je moeder je "blogger"adres gekregen, hardstikke leuk om zo je avonturen een beetje te kunnen volgen! Veel plezier, ik kijk uit naar je volgende berichtje, gr. jeanne
je amail gelezen en gezien dat je het naar je zin hebt.Je kaart hebben we ook ontvangen ,dat vonden we heel fijn.We hopen dat je in het zuiden de Walvissen kan zien.We kijken weer met plezier naar de belevenissen uit Maak er een mooie reis en we zien grag naar de volgende reislogger uit Veel liefsRiet